بررسی رابطه سرمایه فکری با نوآوری سازمانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه فکری با گرایش به نوآوری سازمانی در دانشگاه لرستان به روش همبستگی صورت گرفته است. جامعه مورد مطالعه شامل کلیه کارکنان اداری شاغل در دانشگاه لرستان می باشد که از روش نمونه گیری تصادفی ساده از طریق جدول کوکران 102 نفر از کارکنان انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس 2991 با اندکی تغییرات وهمچنین پرسشنامه نوآوری سازمانی دکتر مقیمی ،گردآوری شده است. و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد که بین سرمایه فکری وگرایش به نوآوری سازمانی در بخش اداری دانشگاه لرستان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد؛ همچنین بین مولفه های سرمایه فکری سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای وگرایش به نوآوری سازمانی در دانشگاه لرستان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون حاکی از آن است که مولفه های سرمایه فکری سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای توانایی پیش بینی گرایش به نوآوری سازمانی را در دانشگاه لرستان، دارا می باشد. و از بین مولفه های سرمایه فکری در جامعه مورد پژوهش، مولفه سرمایه انسانی در پیش بینی گرایش به نوآوری سازمانی بیشترین سهم رابه خود اختصاص داده است

Keywords:

سرمایه فکری , سرمایه انسانی , سرمایه ساختاری , سرمایه رابطه ای , نوآوری سازمانی , کارکنان