اثر ترکیب سیستم های میخ کوبی و شمع کوبی و یا دیوار دیافراگمی بر پایداری استاتیکی و دینامیکی جداره های گود

یکی از مسائل مهم مهندسی عمران در مناطق شهری، پایدارسازی جداره های قائم می باشد. بنا به مطالعات انجام شده، اجرای سیستم های ترکیبی یکی از راهکارهای پایدارسازی گود در گودبرداری های با عمق بیش از 25 متر می باشد. در مقاله حاضر، با استفاده از نرم افزار المان محدود PLAXIS 2D v8.6، اثر ترکیب سیستم های نگهدارنده میخ کوبی و شمع کوبی (یا دیوار دیافراگمی) بر پایداری استاتیکی و دینامیکی خاک مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این بررسی ها نشان می دهد به کارگیری سیستم مرکب میخ کوبی و شمع کوبی (یا دیوار دیافراگمی) اثر بخشی بیشتری نسبت به بکارگیری سیستم های مذکور به صورت مجزا، بر پایداری استاتیکی و دینامیکی جداره گودهای عمیق دارد. همچنین دیده می شود، به کاربردن سیستم مرکب به گونه ای که سیستم میخ کوبی در عمق 0.4H از سطح زمین و سیستم شمع کوبی در باقیمانده عمق گود به کاررفته، بیشترین تدثیر را در بالا بردن میزان پایداری استاتیکی و ترکیب سیستم میخ کوبی و شمع به گونه ای که میخ ها در 2/3 فوقانی ارتفاع گود و شمع در 1/3 تحتانی گود قرار گیرد، بیشترین تأثیر را در بالا بردن میزان پایداری دینامیکی گود خواهد داشت.

Keywords:

سیستم نگهدارنده , میخ کوبی , شمع کوبی , دیوار دیافراگمی , المان محدود