[توضیح سیویلیکا: به دلیل اینکه تعداد صفحات این مقاله کمتر از 5 صفحه می باشد در پایگاه CIVILICA به صورت مقاله بدون اصل مقاله نمایه شده است] یکی از اهداف کشورهای درحال توسعه دستیابی به رشد اقتصادی پایدار است. در این راستا شناخت عوامل مؤثر بر رشد اقتصادی اهمیت ویزه ای دارد.
تجارت خارجی و
صادرات در اقتصاد کشورها از اهمیت فزاینده ای برخوردار است و یکی از اهداف اصلی در برنامه های اقتصادی کشورهای درحال توسعه محسوب می شود. متکی بودن ایران بر درآمدهای نفتی و تأثیر پذیری درآمدها از مسائل سیاسی و اقتصادی جهان، آسیب پذیری اقتصاد کشور را موجب شده است. یکی از راه های مقابله با این چالش توسعه تولیداتی است که ضمن بهبود وضع اقتصادی داخلی سبب افزایش
صادرات غیرنفتی شود. اینامر ضرورت توجه به نقش کشاورزی و منابع طبیعی در ایجاد بستر مناسب جهت توسعه
صادرات را برجسته تر می سازد. گیاهان دارویی منابع طبیعی ارزشمندی هستند که امروزه مورد توجه کشورهای پیشرفته جهان قرار گرفته و به عنوان مواد اولیه جهت تبدیل به داروهای بی خطر برای انسان تلقی می شوند. در این میان باید جایگاه
زعفران در توسعه اقتصادی به عنوان یکی از شاخه های اصلی توسعه اقتصاد ملی در کشور مدنظر قرار گیرد. ارزش دارویی، تقاضای بازار و سطح فرآوری از مهمترین شاخص های سنجش اقتصادی یک گیاه دارویی می باشد. با توجه به ظرفیت های اقتصادی
زعفران چه در بخش تولید و چه در بخش کشاورزی و از سوی دیگر با توجه به ظرفیت های بالقوه موجود در فرآورده های صنعتی این محصول و ارزآوری بالای آن، باید توجهی بیش از پیش به این کالای صادراتی غیرنفتی داشت؛ تا علاوه بر موفقیت در بهره برداری هر چه بیشتر و ایجاد ارزش افزوده بر این محصول، بتوانیم انحصار خود را در بازار جهانی استمرار بخشیم. در این مطالعه بازارهای هدف صادراتی زعفران، نقش
صادرات زعفران و فرآورده اهی جانبی حاصل از آنها در اقتصاد ملی به منظور برنامه ریزی و سیاستگذاری مطلوبتر در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است.