بررسی شاخص های امنیت کالبدی به منظور حضورپذیری زنان در فضای شهری (نمونه موردی:بلوار سجاد مشهد)

امنیت حقی بنیادین و پیش نیاز ارتقاء رفاه و سلامت مردم است، در فرایند ادراک امنیت،جنسیت به عنوان مهمترین عامل شخصیتی محسوب می شود . امنیت یک فضا به کاربری های محاط کننده آن هم بستگی دارد . دراین مطالعه پس از بررسی مبانی نظری، با توجه به جدید بودن موضوع، نمونه تجارب جهانی بررسی شده ودر نهایت علاوه بر تعیین متغیر های برنامه ریزی کاربری ، شاخص های لازم استخراج شده است که شاملخوانایی فضا، دسترسی داشتن به امداد، نظارت بر فضا، میزان آشنایی فضا و تامین امنیت شبانه شهری میباشد . سپس مطابق رویکرد مشارکتی، پرسشنامه هایی جهت تنظیم جامعه آماری در رده سنی بین 16 تا 60سال میان زنان توزیع شده است که این توزیع مربوط به محدوده مطالعاتی خیابان سجاد مشهد حدفاصل چهارراه بزرگمهر و بهار می باشد. سپس داده های خام دسته بندی شده و در نهایت با استفاده از نرم افزار Excel تحلیل شده اند. همچنین شاخص های مؤثر در برنامه ریزی کالبدی و احساس امنیت زنان در فضای مورد مطالعه در قالب سوالات جداگانه ای سنجیده شدند و حیات شبانه فضای مورد مطالعه بررسی وجمع بندی و پیشنهادات لازم ارائه شده است. با توجه به بررسی های صورت گرفته، بین میزان تنوع کاربری ها و فعالیت های شهری در فضای عمومی محدوده مطالعاتی، با افزایش میزان امنیت زنان رابطه ای مستقیم وجود دارد. همچنین با بررسی شاخص هایپنج گانه در این مقاله، منطقه سجاد مشهد به عنوان یکی از مناطق امن شهری برای حضورپذیری بانوان بوده است.

Keywords:

امنیت زنان , کاربری , فعالیت , فضای شهری , حضورپذیری , خیابان سجاد مشهد