GIS و مدیریت بحران

یکی از نیازهای مبرم و اساسی در یک عملیات امدادرسانی در حوادث و یا حوادث مترقبه در سطح وسیع، بهره وری کامل و بیشینه از تمامی پتانسیل ها و امکانات موجود می باشد و به علاوه شناخت کامل از فاکتورها و عوامل تاثیرگذار در شرایط قبل، حین و بعد از بحران، تاثیر بسزایی در بهبود کیفی و کمی فعالیت ها و عملیات امدادرسانی خواهد داشت. همواره در بلایایی که در سالیان گذشته رخ داده یکی از دغدغه های دست اندرکاران، مدیریت و هدایت مناسب نیروهای درگیر با موضوع، در راستای تسریع و تسهیل در روند اقدامات و فعالیت های امدادرسانی بوده است و اما چگونه می توان بدون اطلاعات کانل از فاکتورهای متعددی و بعضا وابسته به عوامل دیگر که در قالب تابعی پیچیده و مرکب در رابطه با بحران جلوه می نماید مدیریت مناسب را اعمال نمود در جهان امروز که تفکر سیستمی بر بسیاری از پدیده ها و کنترل های انسانی حاکم است و مکانیزاسیون امور با استفاده از نرم افزارهای پیشرفته، بشر را در سازندگی و صیانت از طبیعت اطراف خویش و تامین ایمنی به عنوان مهم ترین نیاز بشری یاری می رساند، استفاده از GIS در بهبود کیفی امور مرتبط با بحران انکار ناپذیر است و تجربه حاصله در کشورهای درگیر با بحران در سالیان اخیر، این مهم را به اثبات می رساند که نیروهای امدادرسانی در طی یک عملیات به ویژه در کلان شهرهایی مانند تهران، احتیاج به در دست داشتن اطلاعات وسیعی در مورد مسیرهای خطوط گاز، آب، مخازن ذخیره سوخت با حجم زیاد و بسیاری دیگری از عوامل تاثیرگذار دارند. اطلاعات مزبور چگونه می تواند در اسرع وقت مورد بهره برداری قرار گیرد و بازدهی مناسب را داشته باشد، و آیا بدون آشنایی دقیق از ریز پهنه بندی خطرات می توان بهترین تصمیم گیری ها و اقدامات را به منصه ظهور رساند.