برآورد مؤلفه های (کو) واریانس و پارامترهای ژنتیکی کل وزن شیرگیری بره های هر میش تحت آمیزش در نژاد زندی
Publish place: Journal of Livestock Research، Vol: 1، Issue: 1
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 660
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLR-1-1_004
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1394
Abstract:
این مطالعه برای برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت ترکیبی مجموع وزن بره های از شیر گرفته شده هر میش تحت آمیزش (TWW/EJ) در دوره های زایش اول تا چهارم از رکوردهای 1912 میش که طی 17 سال (1370-1386) در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند زندی، واقع در ایستگاه خجیر تهران جمع آوری شده بود، انجام شد. برآوردها با استفاده از روش حداکثر درستنمایی محدود شده و بر اساس مدل های حیوانی یک متغیره و چند متغیره انجام شد. وراثت پذیری مستقیم برآورد شده برای صفت مجموع وزن بره های از شیر گرفته شده هر میش تحت آمیزش در زایشهای اول، دوم، سوم و چهارم به ترتیب 0/04±0/065، 0/06±0/100، 0/07±0/110 و 0/05±0/159 بودند. در تجزیه و تحلیل یک متغیره دو مدل برای بررسی اثرات ژنتیکی افزایشی مستقیم و قوچ تلاقی کننده مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد کهاثرات مذکور اثر اندکی در بروز صفات مورد بررسی داشتند. همبستگی های ژنتیکی افزایشی صفات مذکور، متوسط تا زیاد و مثبت بوده و مقادیر آن از 0/454 (بین دوره های زایش اول و چهارم) تا 0/723 (بین دوره های زایش اول و دوم) متغیر بود. این برآوردها برای همبستگی های فنوتیپی و محیطی، کم و مثبت و مقادیر آن از 0/034 (بین زایش اول و سوم) تا 0/414 (بین زایش اول و دوم) متغیر بود. با توجه به همبستگی ژنتیکی افزایشی مستقیم بالا بین دوره زایش اول با دوره های زایش بعد، انتخاب برای افزایش عملکرد تولید مثل می تواند بر اساس مجموع وزن شیرگیری بره های هر میش تحت آمیزش در زایش اول صورت گیرد.
Keywords:
Authors
حسین محمدی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه علوم دامی- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
محمد مرادی شهربابک
استاد گروه علوم دامی- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
حسین مرادی شهربابک
استادیار گروه علوم دامی- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران