ارزیابی عمر گلجای و صفات فیزیولوژی گل شاخه بریده مریم تحت تاثیر سولفات مس و ساکارز

گل مریم یکی از گل های شاخه بریده مهم از نظر تولید و صادرات است این گل پس از بداشت با مشکلات مهمی از جمله ناتوانی گل برای توسعه و باز شدن مواجه است که موجب کاهش کیفیت و عمر انباری در گل شاخه بریده مریم می شود. برای حل این مشکل تحقیق در سال 1389 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت با هدف بررسی اثر سولفات مس و ساکارز بر عمر گلجایی و دیگر صفات فیزیولوژی در گل بریده مریم اجرا شد . آزمایش به صورت طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی شامل دو فاکتور، سولفات مس در 3 سطح (0-400-600) پی پی ام و ساکارز در 3 سطح (0-4-8) درصد با 3 تکرار انجام شد. صفات وزن تر ، نقصان اشباع، درصد باز شدن و عمر گلجای اندازه گیری شد. روش تجزیه اماری با استفاده از نرم افزار SAS و مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده اثر سولفات مس به تنهایی و در ترکیب با ساکارز بر اکثر صفات معنی دار بود به گونه ای که بیشترین میانگین صفت عمر گلجایی متعلق به سولفات مس 400PPM+ هشت درصد ساکارز با 11/30 روز بود که باعث 75 درصد افزایش عمر گلجایی نسبت به شاهد به دیگر ترکیبات شد که علت این تاثیر مس می باشد.

Keywords:

گل مریم , شاخه بریده , عمر گلجایی , سولفات مس , ساکارز