ررسی تاثیر فصل کاشت و تراکم بوته بر عملکرد دانه و اجزا عملکرد رقم عدس کیمیا در شرایط دیم

به منظور بررسی امکان کشت پاییزه عدس در شرایط دیم و مقایسه آن با کشت معمول (بهاره) و نیز بررسی تراکم بذر مناسب در هر یک از فصل های کاشت این پزوهش در سال زراعی 88-1387 در شهرستان خرم آباد اجرا گردید . آزمایش دارای دو عامل فصل کاشت (پاییزه و بهاره) و تراکم بذر (در پنج سطح 200، 250، 300، 350، 400 بذر در متر مربع) بود که به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت . عملکرد دانه، ماده خشک، شاخص برداشت ، اجزای عملکرد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر تاریخ کاشت به عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد غلاف در واحد سطح، شاخص برداشت ، تعداد دانه در واحد سطح ، تعداد غلاف تک بذری و دو بذری در واحد سطح، معنی دار بود در کشت پاییزه عملکرد دانه و بیولوژیک ، شاخص برداشت ، تعداد غلاف در واحد سطح و تعداد دانه در واحد سطح افزایش یافت . همچنین تراکم های مختلف کاشت اثر معنی داری روی عملکرد دانه، تعداد غلاف در واحد سطح ف تعداد دانه در واحد سطح، تعداد غلاف تک بذری در واحد سطح داشتند. بیشترین عملکرد دانه به میزان 1600 کیلوگرم در هکتار مربوط به کشت پاییزه بود و تیمار 350 بذر در متر مربع دارای بیشترین عملکرد دانه (1575 کیلوگرم در هکتار) بود. مطالعات همبستگی نشان داد که عملکرد دانه عدس با عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد غلاف در واحد سطح ، تعداد دانه در غلاف رابطه مثبت و با وزن صد دانه همبستگی منفی داشت . با توجه به افزایش قابل توجه میزان عملکرد در کشت پاییزه نسبت به بهاره و نیز وضعیت استقرار خوب محصول توصیه می شود این محصول در شرایط دیم خرم آباد به صورت پاییزه و با تراکم 350 بذر در متر مربع کشت شود.

Keywords:

عدس دیم , تراکم بذر , فصل کشت , عملکرد دانه