بررسی توسعه صنعت گردشگری با رویکرد اکوتوریسم در ایران (نمونه موردی منطقه سردابه)

قرار داشتن ایران در شمار پنچ کشور نخست بهره مند از بیشترین تنوع اقلیمی در جهان به معنای آن است که در ایران زمینه برای هر گونه سرمایه گذاری اکوتوریستی فراهم است و به ویژه در قطبهای اکوتوریستی کشور منابع مورد اتکا آنچنان در دسترس قرار دارند که اغلب حتی نیازی به مضاعف سازی جاذبه ها وجود ندارد و صرفنظر از مسایلی همچون محدودیت بازار توریسم فرهنگی و نبود زمینه های اجتماعی گسترش توریسم تفریحی در ایران از این نظر نیز توان بالقوه اکوتوریسم ایران بسیار افزونتر از دیگر بخشهای توریسم است بررسی جغرافیای طبیعی ایران ونیزامکان سنجی هرکدام ازجاذبه های اکوتوریستی قابل سرمایه گذرای درکشورما بنیانگر ان است که اکوتورسیم درایران یک منبع اقتصادی کم نظیر،خاص، بسیارمستور,والبته رها شده به حال خود است. دراین راستا درمقاله مذکور سعی شده است : منطقه سردابه به عنوان یکی از مناطق دارای پتانسیل بالا به منظور توسعه جوامع محلی و صنعت گردشگری در خصوص اکوتوریسم مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. محور اصلی تحقیق بر پایه مطالعات توصیفی تحلیلی استوار است و از لحاظ روش گرد آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و میدانی استفاده گردیده است که از فیش برداری ،مطالعه متون مربوط و همچنین روش مشاهده بکار گرفته شده است.بر اساس این تحقیق نتایج حاصله در مورد ویژگی های اکوتوریسمی سردابه می باشد. و توسعه صنعت گردشگری در مناطق محلی ایران است.

Keywords:

حفاظت از منابع طبیعی , توسعه جوامع محلی , مصرف حداقل منابع تجدید ناپذیر