ارتقا ء آسایش حرارتی با استفاده از الگوی معماری بومی شوادون در بناهای گرم و نیمه مرطوب دزفول

تامین شرایط آسایش در فضاهای زندگی انسان یکی از اهداف مهم معماری بومی هر منطقه می باشد و توجه به الگوهای معماری بومی و همسازی آن با اقلیم یکی از عوامل موثر در ایجاد شرایط آسایش حرارتی بناها است که مورد توجه ساکنان قرار گرفته است و نشان دهنده سبک های خاص معماری در مناطق مختلف شده است لذا شناخت الگوهای معماری بومی و استفاده از آن در بنااها و متناسب بودن آن با شرایط محیطی و اقلیمی خاص می تواند در ارتقاء شرایط آسایش حرارتی فضاها موثر واقع شود در این میان شوادون (shavadoon) به عنوان یکی از الگوها و عناصر معماری بومی در بناهای دزفول بوده و با توجه به شرایط اقلیمی منطقه یکی از الگوهای معماری بومی تاثیرگذار بر ایجاد شرایط آسایش حرارتی بناها می باشد این پژوهش به بررسی آسایش حرارتی با بهره گیری از الگوی معماری بومی (شوادون) در بناهای گرم و نیمه مرطوب دزفول پرداخته است و در نهایت با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و روش کتابخانه ای ابتدا به معرفی این عنصر معماری بومی و عملکرد اجزا ان در بناهای دزفول در ارتقا آسایش حرارتی بناها پرداخته است.

Keywords:

آسایش حرارتی , الگوی معماری بومی , شوادون , دزفول