نقش باغ ایرانی در ایجاد حس دلبستگی به مکان در فضاهای باز آموزشی: مطالعه موردی دانشگاه امام صادق تهران

در طی سده اخیر، حس دلبستگی به مکان با طیف وسیع معانی، تقریباً در تمامی فضاهای معماری مطرح شده است. مکان تنها یک سرپناه برای فعالیتهای انسان نیست، بلکه پدیدهای است که انسان در تعامل خود با آن، بدان معنا بخشیده و به آن دلبسته میشود تا آنجا که گاه حتی خود را با آن باز میشناسد. از این رو پرداختن به چگونگی احساس انسان با آن مکان در حوزه منظر و شناساندن نوع حس شکل گرفته، گام مهمی در بررسی مفهوم حس مکان است. از سویی دیگر، باغ ایرانی، به عنوان نمونه متعالی از منظر ایران، تصویر باورهای انسان ایرانی- اسلامی در بطن تاریخ است که علیرغم ناملایمات، همچنان به عنوان الگویی موفق از آن یاد میشود. بدین منظور مقاله حاضر در تلاش است تا با بررسی عناصر باغ ایرانی، و تطبیق آنها با عناصر حس مکان معنای حس مکان در فضای باز آموزشی را شناسایی کند. روش پژوهش در این کار، روش توصیفی- تحلیلی و ابزار جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است. نتایج نشان میدهد که عناصر باغ ایرانی به دلیل دارا بودن کیفیتهای شناخته شده در جهت القای حس دلبستگی به مکان به مخاطبان خویش نقش به سزایی دارد. از جمله این مکانها دانشگاه امام صادق (ع) است که با الگوی معماری برگرفته از باغ ایرانی این حس را در مخاطبان خود القا میکند.