بررسی میزان انطباق پردیس های شهری با الگوی باغ ایرانی نمونه موردی باغ غدیر اصفهان

باغ ایرانی الگوی هزاران ساله منظر سازی پارسیان است که شکل گیری و تداوم آن موجب بهره وری این الگو از اصول ویژه ای گشته است. اصول طراحی باغ ایرانی، نشان دهنده توجه به محدودیتها و ویژگیهای اقلیمی و جغرافیایی کشور ایران و همچنین دربردارنده ارزشها و اعتقادات ایرانیان میباشد. لذا طراحی فضاهای سبز شهری و پارکها بر اساس این اصول موجب پایدارتر شدن و پاسخگو بودن آنها میگردد. این پژوهش تلاش دارد تا با مقایسه حوزه های قابل طراحی باغ غدیر اصفهان به مثابه یک نمونه پردیس شهری، با نمونه های اصیل باغ ایرانی میزان همخوانی و یا تفاوت آنها را بیابد. از این رو باغ ایرانی به چهار حوزه طرح هندسی یا پلان، جریان آب، پوشش گیاهی و ابنیه و منظر مصنوع تفکیک شد و سپس طراحی باغ غدیر اصفهان در هر یک از حوزه های مذکور به تحلیل و بررسی گذاشته شد. شباهت های یافت شده و تفاوت های جزئی میان این پارک شهری با الگوی باغ ایرانی، حاکی از هویت پارک است.

Keywords:

باغ ایرانی , پردیسهای شهری , طراحی منظر , باغ غدیر اصفهان , چهار باغ