ارائه راهکارهایی در جهت کاهش پدیده حاشیه نشینی و سکونت گاه های غیر رسمی نمونه موردی : کلانشهر مشهد

سکونت گاه های غیر رسمی (حاشیه نشینی) در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان پدیده ای رو به رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسائل جدی رو به رو ساخته است توسعه نامتعادل منطقه ای به همراه حوادث غیر مترقبه ضعف مدیریت شهری، ناکارآمد بودن بازارهای رسمی زمین و مسکن شهری از جمله عواملی هستند که باعث می شوند افراد به ناچار به بازارها و فضاهای غیر رسمی رانده شوند تا نیاز اولیه سرپناه و حق سکونت را در مکانی که امید به بهبود زندگی شان را دارند براورده سازند. بنابراین در صورت عدم برنامه ریزی دقیق و منطقی این معضل به صورت ریشه ای از یک مشکل اجتماعی به بحران بزرگی تبدیل خواهد شد که مشکلات متعددی را برای نظام شهری کشورها به بار خواهد آورد که عمده ترین مشکلات و بحران های ناشی از آن را می توان افزایش سطح فقر در حاشیه شهرها گسترش مسکن های غیر قانونی، دسترسی ناکافی به مسکن و خدمات اصلی شهر ، ویرانی محیط زیست ، تراکم جمعیت گسترش بحران های اجتماعی و ... ذکر کرد. شهر مشهد نیز به عنوان مهمترین مرکز مذهبی و زیارتی ایران و همچنین بزرگترین و مهمترین شهر شرقی کشور از جمله شهرهایی است گه با پدیده حاشیه نشینی و سکونت گاه های غیر رسمی مواجه می باشد روش این تحقیق به صورت توصیفی و تحلیلی و بر اساس مشاهده و مطالعه استوار می باشد در این پژوهش سعی بر آن است تا به بررسی مهم ترین مصادیق این سکونت گاه ها از جمله سیمای نامطلوب شهر و ناهنجاری های اجتماعی (در کلان شهر مهشد) که موجب شیوع آسیب های فراوانی گردیده است پرداخته شود و در انتها راهکارهایی جهت رفع این معضل اجتماعی ارائه گردد.

Keywords:

سکونت گاه های غیر رسمی , حاشیه نشینی , بحران های اجتماعی , فقر , کلان شهر مشهد