آلوئهورا گیاهی با قابلیت احیای اکوسیستمهای کشاورزی در حال زوال به دلیل خشکسالی

گیاه آلوئه ورا (Aloe vera) به عنوان یک گیاه زراعی امیدبخش با کاربردهای فراوان دارویی، غذایی و صنعتی در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر صرفه اقتصادی مطلوب کشت و زرع آلوئه و صنایع تبدیلی وابسته به آن، تحمل بسیار زیاد گیاه به شرایط محیطی نامطلوب نظیر خشکی و شوری باعث توجه به آن شده است. این گیاه دارای متابولیسم اسیدکراسولاسه (CAM) است که به حفظ آب درون بافت و مقاومت در برابر تنش آبی شدید کمک می‏کند. همچنین محتوای آبی بالا در پارانشیم منجر به حفظ باز شدگی روزنه‏ها علیرغم شرایط تنش آبی می‏شود. خشکسالی دهه اخیر و ادامه یافتن آن برای سال‏های متمادی منجر به از بین رفتن پوشش گیاهی در مناطق مختلف کشور و در معرض نابودی قرار گرفتن بخش مهمی از زمین‏های کشاورزی شده است. از این رو، گیاه آلوئه‏ورا با داشتن مقاومت بالا در برابر تنش آبی شدید و نیاز کم به دفعات آبیاری در سال، گزینه‏ی مناسبی برای احیای اکوسیستم‏های کشاورزی در حال زوال است. در حال حاضر اطلاعات اندکی در زمینه پاسخ‏های رشدی و فیزیولوژیکی و عملکرد این گیاه در شرایط مختلف آبیاری وجود دارد. بنابراین، تعریف پروژه های کاربردی در رابطه با توصیف قابلیت های این گیاه برای تحمل به تنش های محیطی بسیار حائز اهیمت خواهد بود.

Keywords:

آلوئه ورا , اکوسیستم کشاورزی , تنش آبی