مروری بر جدیدترین روش های گیاه پالایی و استفاده از عوامل کلات کننده قابل تجزیه زیستی در افزایش راندمان آن
Publish place: Second National Conference on Planning, Conservation, Environmental Protection and Sustainable Development
Publish Year: 1393
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,004
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
PCEPSD02_156
Index date: 6 June 2015
مروری بر جدیدترین روش های گیاه پالایی و استفاده از عوامل کلات کننده قابل تجزیه زیستی در افزایش راندمان آن abstract
توسعه شهری، صنعتی و فعالیت های کشاورزی منجر به آلودگی خاک به فلزات سنگین در بسیاری از مناطق جهان شده است. از آنجا که فلزات سنگین قابل تجزیه زیستی نیستند، در محیط تجمع می یابند و با ورود به زنجیره ی غذایی، سلامت محیط زیست و انسان را به خطر می اندازد. در سال های اخیر تلاش های زیادی در راستای یافتن روشی برای حذف فلزات سنگین ازخاک و آب صورت گرفته که گیاه پالایی یکی از این یافته ها است. این فناوری روشی درجا، کم هزینه و با تخریب کم بوده که به دلیل هماهنگی با طبیعت و قابلیت استفاده در مقیاس وسیع، به منظور کاهش غلظت و یا اثرات سمی آلاینده در محیط، کانون توجه است. گیاه پالایی فواید زیادی دارد اما با محدودیت هایی از جمله فراهمی زیستی فلزات سنگین روبرو است. بنابراین پاکسازی خاک توسط گیاهان ممکن است سال ها به طول انجامد، به همین دلیل گیاه پالایی به کمک تیمارهای شیمیایی مطرح گردید. برای افزایش راندمان استخراج فلزات سنگین در روش گیاه پالایی و بالابردن میزان جذب فلزات توسط ریشه و تجمع در بافت ساقه و اندام هوایی، استفادهاز عوامل کلات کننده در خاک پیشنهاد شده است. اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA) یکی از مهمترین و مؤثرترین کلات کننده هایی است که در گیاه پالایی استفاده می شود. زیرا می تواند با فلزات کمپلکس ایجاد کرده و فراهمی زیستی و جذب آنها توسط گیاهان را افزایش دهد. کاربرد کلات کننده EDTA به دلیل قابلیت کم تجزیه زیستی این ترکیب در خاک اثرات منفی دارد و حضور آن ممکن است به افزایش خطر شستشوی فلزات سنگین به ابهای زیرزمینی منجر شود. بنابراین به نظر می رسد استفاده از آمینوکربوکسیلیک اسیدهای طبیعی و یا اسیدهای الی با وزن مولکولی پایین به دلیل تجزیه پذیری اسان از نظر حفظ محیط زیست برتری داشته باشد. پژوهش حاضر به بررسی جدیدترین تکنیک های گیاه پالایی و استفاده از عوامل کلات کننده قابل تجزیه زیستی به منظور افزایش راندمان این تکنیک می پردازد.
مروری بر جدیدترین روش های گیاه پالایی و استفاده از عوامل کلات کننده قابل تجزیه زیستی در افزایش راندمان آن Keywords:
مروری بر جدیدترین روش های گیاه پالایی و استفاده از عوامل کلات کننده قابل تجزیه زیستی در افزایش راندمان آن authors
زهرا رئیسی
دانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشگاه یزد
حمیدرضا عظیم زاده
دانشیار گروه محیط زیست، دانشگاه یزد
سمیه قاسمی
استادیار گروه علوم خاک، دانشگاه یزد
حمید سودایی زاده
استادیار گروه مدیریت بیابان، دانشگاه یزد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :