قرآن کریم و معارف عمیق و عظیمش از آغاز اسلام در ذهن و ضمیر مشتاق ایرانیان را در بر گرفت و همگان به قصد بهره مندی از سفره ی گسترده ی این کتاب آسمانی به سویش شتافتند و در لسان و قلم بدان توسل جستند.ادیبان و سخنوران بیش از سایرین در این عرصه کوشیدند و پیدا و پنهان عبارت ها و اشارت های قرآنی را زینت سخن خویش قرار دادند و بر غنا و استحکام کلام خود افزودند. تأثیر
قرآن کریم بر ادبیات فارسی از جهات مختلف قابل بررسی است.
سعدی از سرآمدان ادب فارسی است که آثار منثور و منظومش تجلی گاه ارادت او به آیات
قرآن کریم است. علاوه بر گلستان و بوستان و نیز قصاید، قطعات و... غزلیات شیخ نیز جلوه گاه کریمه های زیبا و دلربای خداوند است. غزلیات قدیم و جدید او در بادی امر به نظر می رسد با توجه به محتوا و مضمونشان از آیات
قرآن کریم تأثیر چندانی نپذیرفته باشند، اما در نگاه
سعدی هیچ معشوقی شایسته تر از خداوند و هیچ کلامی بهتر از سخن حضرت دوست نیست. لذا از میان انواع اثرپذیری،
اثرپذیری واژگانی بیشتر مورد استقبال و توجه شیخ قرار گرفته است. به طوری که وام گیری و ترجمه که از اقسام
اثرپذیری واژگانی می باشند مجموعاً بیش از 42 درصد را به خود اختصاص داده است و کمترین
اثرپذیری مربوط به
اثرپذیری گزاره ای است.