بررسی تاثیر گردشگری کشاورزی در توسعه پایدار منطقه با استفاده از مدل Spss ؛نمونه موردی بخش رودپی ساری

واژه گردشگری کشاورزی روستایی مدت زیادی نیست که در دنیا مرسوم شده، اما با توجه به اینکه باعث رشد اقتصادی و ایجاد تنوع فعالیتی، اشتغال زایی و افزایش درآمد برای ساکنان روستایی می شود، از سویجامعه بین المللی های در سیاست های توسعه محلی و منطقه ای بر این باور بسیار تاکید شده است. در این پژوهش تلاش شده است آثار زیست محیطی حضور گردشگران کشاورزی روستایی در محدوده موردمطالعه مورد ارزیابی قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و همبستگی است که داده های آن براساس مطالعات میدانی گردآوری شده است و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 573 نفر ازروستاییان با سابقه بیش از پانزده سال سکونت با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک ساده مورد پرسشگری قرار گرفته اندو در نهایت داده ها در چارچوب نرم افزار Spss و Excel با استفاده از آزمونهای آماری مربوطه تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد که حضور گردشگران کشاورزی در روستاهای مورد مطالعه تغییرات مثبتی را در متغیرهای افزایش آگاهی زیست محیطی، بهبود شبکهمعابر داخل روستا، افزایش جاذبه بصری و بهبود معماری روستایی، بهبود وضعیت دفن بهداشتی زباله ها و ... فراهم نموده است. از سویی حضور گردشگران در روستاهای مورد مطالعه تغییرات منفی را در متغیرهایمناظر و چشم اندازهای طبیعی، افزایش میزان آلودگی آب، از بین رفتن تنوع گونه های گیاهی و جانوری، دست اندازی به حریم منابع طبیعی، افزایش میزان زباله و مواد زائد بیرون از محدوده بافت کالبدی روستاها، افزایش میزان ساخت و ساز بی رویه و غیرمجاز و ... بوجود آورده است.

Keywords:

گردشگری , گردشگری کشاورزی , بخش رودپی ساری , پیامدهای زیست محیطی , مدل Spss