اهمیت و جایگاه بقعه امامزاده شاه رکن الدین در بافت قدیمی شهرستان دزفول

بنای کنونی امامزاده شاه رکن الدین مشتمل بر صحن، ایوان، حجره های دو طبقه اطراف بقعه و ضلع غربی صحن، گنبد خانه،گنبد رک 21 ضلعی، در ورودی ضلع جنوبی صحن بقعه امامزاده و دهلیز ضلع شمالی صحن بقعه می باشد. شکلگیری بناهای آرامگاهی، اعم از مقابر کوچک و بزرگ، به تناسب شکل و عملکرد، با اسامی گوناگونی شناخته شده اند ساختار معماری آرامگاه متاثر از شخصیت مذهبی یا سیاسی متوفی می باشد. آرامگاه ها در پیوند با دیگر بناهای اسلامی نقشی اساسی ایفا می کنند. گاه به صورت منفرد و گاه به صورت مجموعه می باشند و در کنار بناهای مذهبی دیگر مانند مساجد، مدارس زاویه ها ورباطها ساخته شده اند. پیوند نزدیکی میان دین و مذهب و معماری تدفینی و مراسم مذهبی در ایران مشهود می باشد و مسلمانان احترام و علاقه خاصی برای امامزاده ها قائل می باشند. آرامگاه از محیط اطراف خود جنبه تقدسی کسب نموده و به مرور زمان به صورت یک عبادتگاه درآمده و هویت اصلی فرد به خاک خفته فراموش شده و با شخصیت کسی که بیشتر، با اعتقادات دینی محلسازگاری داشته، تعویض می گردد، هر چند کتیبه ای که در معرض دید همگان قرار دارد، از افراد دفن در آرامگاه مزبور حکایت می کند، اما هویت جدید اعتباری عام یافته است. به همین منظور و با استفاده از روش تحقیق توصیفی، مبتنی براهمیت و جایگاهامامزاده در بافت قدیمی شهرستان دزفول و با تکیه بر گردآوری اطلاعات به روش اینترنتی_کتابخانه ای و میدانی به اهمیت وخاص بودن این مهم پرداخته که بیانگر معماری بومی و متناسب با شرایط اقلیمی و محیطی می باشد. سبک معماری آن نیز قابل مقایسه با عصر ایلخانی و تیموری می باشد که بازشناسی و اهمیت توجه به جایگاه آنها هدف است که توجه مهندسان و طراحان را به خود معطوف خواهد داشت

Keywords:

بقعه , معماری , تزیینات , دزفول , خوزستان