ارزیابی نقش سرمایه فکری در نوآوری سازمانی

محیط کسب و کار مبتنی بر دانش، نیازمند رویکردی است که دارائی ها ناملموس جدید سازمنی مثل دانش و شایستگی های منابع انسانی، نوآوری، روابط با مشتری، فرهنگ سازمانی، نظام ها، ساختار سازمانی و غیره را در بر می گیرد. در این میان، نظریه سرمایه فکری توجه روزافزون محققان دانشگاهی و دست اندرکاران سازمانی را به خود جلب کرده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سرمایه فکری و مولفه های آن (سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای و سرمایه شناختی) با نوآوری سازمانی است که در بین کارکنان بانک ملی استان اردبیل اجرا گردید. جهت جمع آوری داده های مربوط به سرمایه فکری از پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونتیس (1998) و برای جمع آوری داده های مربوط به نوآوری سازمانی از پرسشنامه استاندارد آمید و همکاران (2002)، استفاده شده است. که پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ 0/85 و 0/78 به دست آمده جهت تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که بین سرمایه فکری با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون همبستگی نشان داد که تمامی مولفه های سرمایه فکری (مشتری، انسانی وساختاری) با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد. براساس یافته های این پژوهش می توان گفت که اگر در سازمانی به مدیریت سرمایه فکری توجه شود، در آن سازمان، گرایش به نوآوری سازمانی توسعه پیدا می کند.