سنجش آمادگی یادگیری الکترونیکی دانشگاه حکیم سبزواری

در عصر اطلاعاتی، موفقیت کشورها در گرو خلق، بکارگیری و انتقال دانش است و پدیده یادگیری الکترونیکی با استفاده از ابزارهایی همچون اینترنت و محیط های چندرسانه ای راهی برای افزایش قابل ملاحظه سرعت ، کیفیت یادگیری و به اشتراک گذاری اطلاعات می باشد. البته نداشتن آمادگی کافی در ورود به این عرصه، شکست های بسیاری را در پی داشته است. از این رو لازم است ابعاد مختلفی همچون آمادگی سیاست، تجهیزات، مدیریت، منابع انسانی و... را در نظر گرفت و سنجید. این پژوهش به منظور شناسایی ، تعیین بسترها ، ظرفیت ها و همچنین مشکلات موجود در بکارگیری یادگیری الکترونیکی در دانشگاه حکیم سبزواری صورت پذیرفته است.پژوهش توصیفی حاضر از نظر هدف، کاربردی است که برای انجام آن، تعداد 500 پرسشنامه بین اساتید، دانشجویان، مدیران وکارکنان پژوهشی و آموزشی دانشگاه حکیم که حدود 8000 نفر در سال تحصیلی 93-92 تخمین زده شده، توزیع گردید ،در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های تی تک نمونه و آمارهای توصیفی ، آمادگی این دانشگاه در ابعاد موردنظر سنجیده شده است . نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد میزان آمادگی دانشگاه حکیم در ابعاد سیاست ، اساتید، کارکنان، مدیریت، مالی و نظارت در سطح قابل قبولی قرار دارند،در حالیکه آمادگی در ابعاد دانشجو، تجهیزات و شبکه ارتباطی در سطح غیرقابل قبولی قرار دارند.

Keywords:

آمادگی الکترونیکی , آمادگی یادگیری الکترونیکی , سنجش , یادگیری الکترونیکی