بررسی تأثیر استفاده از درصدهای مختلف نانو سوپانسیون (TiO(2 در بهبود عملکرد خودتمیزشوندگی ملات های سیمانی

اگرچه امروزه بتن را جزو پرمصرف ترین مواد محسوب می نمایند، ولی مسلماً با توجه به پیشرفت هایی که در علوم و صنایع مختلف درحال انجام می باشد، سطح انتظار از بتن نیز به همان نسبت افزایش یافته است. لذا پویایی در فن آوری و اجرای بتن از اهمیت ویزه ای برخوردار می باشد. یکی از زمینه های توسعه این فن آوری، کاربرد نانومواد در بتن می باشد. تحقیقات اولیه، نشان دهنده بهبود خواص بتن با کمک نانومواد می باشد. امروزه یکی از مهمترین دغدغه های مدیران مسئول در زمینه محیط زیست و مدیریت شهری، کیفیت هوا و کاهش آلودگی های ناشی از اتومبیل و برخی کارخانه های صنعتی می باشد. در دهه های اخیر، استفاده از مواد فتوکاتالیست در تمیز کردن و کاهش آلودگی های محیط زیست به سرعت توسعه پیدا کرده است. در اغلب شهرهای بزرگ (مانند تهران) به خصوص در کوچه های باریک بدلیل تراکم وسایل نقلیه و احاطه شدن توسط ساختمان های بلند (ایجاد خاصیت کوچه های باریک و عمیق)، غلظت آلودگی زیاد است. بدین منظور استفاده از نانو دی اکسید تیتانیوم در مصالح پایه سیمانی برای استفاده در سطوح خارجی ساختمان ها، راه ها یا دیگر ابنیه، گزینه مناسبی برای کاهش یا حذف آلودگی، در کنار کنترل میزان انتشار آلودگی از منبع تولید آن می باشد. در این مقاله به بررسی عملکرد فتوکاتالیستی نانو سوسپانسیون (TiO(2 و بهبود خواص خود تمیز شوندگی ملات های حاوی درصدهای مختلف (TiO(2 پرداخته شده است، همچنین مقاومت فشاری ملات های حاوی صفر، 2، 3/5 و 5 درصد نانونیز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان می دهد با افزایش درصد استفاده از نانوسوسپانسیون (TiO(2 عملکرد خود تمیز شوندگی و مقاومت فشاری ملات ها نیز افزایش یافته است. علاوه بر این، استفاده از نانوسوسپانسیون، باعث بهبود عملکرد ملات در مقایسه با نتایج مطالعات دیگر محقین که از پودرنانو (TiO(2 استفاده کرده اند، شده است.

Keywords:

نانوسوسپانسیون TiO2 , خودتمیزشوندگی , پالایش آلودگی ها , خاصیت فتوکاتالیستی , ملات , بتن