نقش مشارکت مردمی در سیمای شهری و احیا کالبدی محله نمونه موردی ناحیه 4 منطقه 11

بافت قدیمی، به عنوان شبکه بهم پیچیده روابط به یادگار مانده از نسل های پیشین با وجود دگرگونیهای زیاد درطی 50 سال اخیر ،هنوز نتوانسته است با شرایط موجود شهرنشینی کشور سازگارگردد،زیرا دگرگونی های اجتماعی – اقتصادی و سیاسی که از اوایل سده حاضر در همسویی با روند جهانی ودر پیروی ازکشورهای توسعه یافته در قالب روند مدرنیزاسیون حاصل گردیده، سبب ایجاد روابط کالبدی فضایی جدیدی در با فت قدیم شده است که عملا با گذشته خود در تقابل است. درراستای هدف کلان توسعه پایدارشهری، هدف اصلی از پرداختن به بافتهای آسیب پذیرشهری بالاخص محدوده مورد بررسی بعنوان مجموعه ای که در آن کلیه ارزشهای تاریخی وفرهنگی مستترمی باشد، احیاء کالبدی آن با استفاده از برنامه ریزی سیمای شهری ،ایجاد محیطی سالم شاداب زیباودل انگیز می باشد. سیمایی که به ذهن سپرده شود وسبب شادی خاطر گردد. بررسی فضاهای جمعی وتقویت آنها بعنوان مکانهایی جهت دیدارهای اجتماعی وامکان تعامل مردم بامدیریت شهری جهت مشارکت همه جانبه مردمی درامور شهربهمراه سنجش میزان مشارکت مردم در مدیریت شهری ونوع نگرش آنها نسبت به محیط زندگی خود از طریق تکمیل پرسشنامه بطوریکه با توجه به نتیجه حاصله درصد بالایی ازمردم موافق امر مشارکت در امور شهر خود بوده اما دیدگاه روشنی نسبت به آن ندارند که این خود لزوم برنامه ریزی و آموزش و گنجاندن آن در برنامه های فرهنگی مدیریت شهری راضروری می سازد.دراین پژوهش از طریق تحلیل وبررسی میدانی همچنین بررسی کارکردهای منطقه ای وبرنامه ریزی درخصوص انتقال آنها از محدوده بعنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد اغتشاش و بی نظمی مورد مطالعه قرار گرفته است.

Keywords:

برنامه ربزی , سیمای شهری , تحلیل مکانی , مشارکت , احیای کالبدی