ساز و کار های بیولوژیکی مرتبط با اثرات تنش گرمایی در اواخرآبستنی در سلامت گاوهای خشک و گوسالهها

در گاوهای شیری، اواخر آبستنی یک دوره بحرانی برای رشد جنین و انتقال فیزیولوژیکی به دوره شیردهی بعدی می باشد. عوامل محیطی اثرات چشمگیری در تولید، سلامت و رفاه حیوانات در این دوره و دوره ی بعد از زایمان دارند. در گاوهایی که تحت تنش حرارتی در اواخر آبستنی بوده اند، رشد پستان قبل از زایمان دچار اختلال شده و تولید شیر در دوره شیردهی بعدی کاهش می یابد. در پاسخ به تولید شیر بالاتر، گاوهای نرمال پیش از زایش تحت یک سری از سازگاری های هموراتیک قرار داشته اند که این امر سبب شده است که در اوایل شیردهی این گاوها واکنش خوبی به تقاضای سنتز بیشتر شیر در مقایسه با گاوهایی که تحت تنش گرمایی قرار داشتند نشان دهند. خنک کردن گاوها پیش از زایش وضعیت ایمنی گاوهای دوره انتقال را بهبود می بخشد. تغییر سیگنالینگ پرولاکتین در سلول های ایمنی واسطه اثرات تنش گرمایی بر عملکرد سیستم ایمنی بدن می باشد. شواهد نشان می دهند که گوساله های گاوهایی که پیش از زایش تحت تنش گرمایی بوده اند در مقایسه با گوساله هایی که از گاوهای نرمال به دنیا آمده اند ایمنی ضعیف تر و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی سلولی داشته اند. هدف از این مقاله نشان دادن اثرات تنش گرمایی در اواخر آبستنی در گاوهای خشک و بحث در رابطه با مکانیسم های بیولوژیکی که اساس تولید و سلامت در گاو و جنین هستند می باشد.

Keywords:

تنش , گاو خشک , گوساله , اواخر آبستنی