بررسی تاثیر مدیریت کیفیت جامع و یادگیری سازمانی بر عملکرد نوآوری(مورد مطالعه:پتروشیمی جم)

جهانی شدن اقتصاد تجاری حضور قدرت های تجاری جدید تغییر نیازهای مشتریان و پیشرفت های تکنولوژیکی و قانونی شرکت هارا مصر کرده که برحفظ یک مزیت رقابتی پایدار از طریق فعالیت های نوآورانه تمرکز کنندو این مزایا به طور مستقیم با کیفیت تولید و خدمات در ارتباط هستند مدیریت کیفیت جامع با ارتباطی که با توانایی یادگیری جذب تطابق و اجرای تغییر نگرش های سازمان و تلفی آن ها درسازمان دارد به عنوان ابزاری درحفظ این مزیت رقابتی مطرح می باشد .نوآوری به سازمان ها کمک می کند تا در بازارهای پویا به مقابله با تلاطم محیط خارجی بپردازند و به اهداف بلند مدت دست یابند . پله اصلی نوآوری، یادگیری است. هدف اصلی از پژوهش حاضر عبارت است بررسی تأثیر مدیریت کیفیت جامع ویادگیری سازمانی بر کارآیی نوآورانه و این که مؤلفه های یادگیری می تواند نقش مؤثری در افزایش عملکرد نوآورانه داشته باشند .براین اساس، جامعه آماری این پژوهش را کلیه سرپرستان و کارکنان شرکت پتروشیمی جم واقع در عسلویه تشکیل می دهند. این تعداد شامل 872 نفر می باشند، که نمونه مورد مطالعه براساس جدول مورگان 262 نفر تعیین شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. در این پژوهش ازیک پرسشنامه سه بخشی که شامل یادگیری سازمانی ومدیریت کیفیت جامع و عملکرد نوآوری با طیف 5 گزینه ای لیکرت استفاده شد. روایی محتوایی این پرسشنامه به روش دلفی توسط تعدادی از خبرگان و اساتید دانشگاه و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عامل تأئیدی مورد تأیید قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که یادگیری سازمانی و مدیریت کیفیت جامع تأثیر مثبت،مستقیم و معناداری بر عملکرد نواوری دارد و می تواند نقش مؤثری در افزایش عملکرد نوآورانه داشته باشد.

Keywords:

یادگیری سازمانی , مدیریت کیفیت جامع , کارآیی نوآورانه یا عملکرد نوآوری