نقش آموزش در توانمندسازی اقتصادی اجتماعی زنان نوغاندار روستایی

وضعیت زنان هر جامعه نشان دهندهی میزان پیشرفت آن جامعه است. زنان روستایی، به منزله نیمی از جمعیت روستایی، در فعالیت های اقتصادی و اجتماعی و رسیدن به توسعه پایدار روستایی نقشی بارز دارند. اما، با وجود تلاشهای فراوان زنان در جوامع روستایی، نقش این گروه غالباً در فعالیت های تولیدی و اقتصادی نادیده گرفته میشود. توانمندسازی فرایندی است که قابلیت افراد را در بهبود شرایط زندگی خود تقویت می کند و دگرگونی اجتماعی را به نفع گروه های اجتماعی و محروم تسهیل می نماید. نوغانداری یک ابزار مهم برای ایجاد اشتغال و یکی از مناسب ترین فعالیتهای خانگی است. و برای هر بخش از جامعه، از یک کشاورز با امکانات زیاد گرفته تا یک کشاورز بدون زمین زنان روستایی مناسب است. و می تواند نقش مهمی در استفاده از منابع روستایی در بهترین شکل ممکن، در اجرای فعالیتهای اقتصادی - اجتماعی، امرار معاش مردم، اشتغال و تولید درآمد ایفا میکند. هدف از این تحقیق بررسی نقش آموزش در توانمندسازی اقتصادی اجتماعی زنان نوغاندار روستایی می باشد. مطالعات نشان می دهد که آموزش در تمام زمینه ها نقش محوری دارد و می تواند در کنار سایر عوامل در توانمندسازی اقتصادی و اجتماعی زنان روستایی بسیار مؤثر باشد. نوغانداری نیاز به دانش و تجربه دارد و در صورتی که در کنار تجربه، آموزش لازم به نوغانداران ارائه شود قطعأ مقدار تولید و کیفیت آنها افزایش می یابد. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد هرچه زنان روستایی از توانمندی اقتصادی تری برخوردار باشند، جایگاه اجتماعی مناسب تری خواهندداشت. بنابرین پیشنهاد می شود با فراهم کردن عواملی که زمینه ساز توانمندی اقتصادی زنان نوغاندار است، زمینه افزایش توانمندی اجتماعی این قشر از جامعه نیز فراهم شود

Keywords:

زنان روستایی , توانمندسازی , آموزش , نوغانداری