اثر سطوح و آبشویی کمپوست بر وزن خشک، ترکیب شیمیایی، تثبیت نیتروژن و گره زایی ریشه سویا (Glycine max L.)

یکی از مشکلات استفاده از برخی کودهای دامی و کمپوست ها، شوری بالا و اثر نامطلوب آن بر رشد گیاه می باشد . هدف از این مطالعه ارزیابی گلخانه ای تأثیر سطوح مختلف کمپوست بر وزن خشک و ترکیب شیمیایی ریشه گیاه سویا (Glycine max L.) رقم ویلیامز ) ) Wiliams می باشد . به منظور بررسی اثر شوری کمپوست با و بدون آبشوئی به خاک اضافه شدند . کمپوست در چهار سطح 0) ، 1 ، 2 و 4 درصد وزنی ) به صورت طرح بلوک کاملاً تصادفی با سه تکرار بود . در پایان هفته هفدهم پس از برداشت شاخساره گیاه با غرقاب کردن گلدان ها، ریشه ها به دقت از خاک جدا شده و پس از شستشو در آب معمولی و سپس در آب مقطر و همچنین جداسازی گره ها، در دمای 65 درجه سانتی گراد در آون خشک و تجزیه شمیایی شدند . نتایج نشان داد که افزودن کمپوست آبشویی شده و همینطور برهمکنش کمپوست و تیمار آبشویی اثر معنی داری بر وزن خشک ریشه داش تند . با آبشویی کمپوست وزن خشک ریشه را از 1/29 گرم به 0/98 گرم در گلدان کاهش یافت . کاربرد کمپوست باعث افزایش غلظت روی ، منگنز و مس ریشه گردید . آبشویی باعث کاهش معنی دار غلظت مس ریشه گردید به طوریکه مقدار آن از 193/05 میلی گرم در تیمار آبشویی نشده به 110/85 میلی گرم در کیلوگرم ماده خشک کاهش یافت . کاربرد کمپوست باعث افزایش تعداد گره های ریشه و وزن خشک گره ها گردید ولی آبشویی آن تأثیر معنی داری بر تعداد و همچنین وزن خشک گره های ریشه نداشت . بالاترین وزن خشک گره با کاربرد یک درصد کمپوست به دست آمد . مصرف سطوح بالا ی کمپوست با کاهش غلظت آهن همراه بود که احتمالاٌ به دلیل غلظت زیاد یون بیکربنات در محلول خاک می باشد .

Keywords:

کمپوست , آبشویی , گره زایی , تثبیت نیتروژن