مقایسه روش های مختلف آشکارسازی چندشکلی در نشانگرهای ریزماهواره

نشانگرهای مولکولی که به ابزاری ضروری برای زیست شناسان تبدیل شدند، توالی های خاصی از DNA هستند که به راحتی آشکار می شوند و توارث آن ها به سادگی قابل رویت اس. یکی از بهترین نشانگرهای مولکولی نشانگرهای توالی های تکراری ساده می باشند که به ریزماهواره ها نیز معروفند و در ژنوم تمام یوکاریوت ها وجود دارند. استفاده ساده و آسان، فراوانی زیاد، همبارز بودن، عدم نیاز به رادیوایزوتوپ ، اختصاصی بودن، تکرارپذیری بالا و داشتن چندشکلی بالا این نشانگرها را به ابزاری مناسب برای تعیین سطح تنوع ژنتیکی، شناسایی و تفکیک ارقام، مدیریت مجموعه های ذخایر توارثی، نقشه یابی ژنتیکی و انتخاب به کمک نشانگر تبدیل کرده است. نیاز به یک روش ساده و ارزان جهت آشکارسازی و مشاهده چندشکلی حاصل از نشانگرهای ریزماهواره برای بهره گیری بیشتر از این نشانگرها ضروری به نظر می رسد. روش های مختلفی برای این امر پیشنهاد و بکار گرفته شده است که از آن جمله می توان به ژل آگارز، ژل متافور آگارزف ژل پلی اکریل آمید، سیستم QIAxcel، سیستم تجزیه ژنتیکی CEQTM 8000 و توالی سنج ABI 3130 X1DNA اشاره کرد. در بین این روش ها ژل متافور آگارز به دلیل سادگی، صرفه اقتصادی و آشکارسازی قابل قبول (تفکی در حد 5 جف باز) روش معتبر و مناسب برای تعیین چند شکلی طول های کوتاه پیشنهاد شده است.

Keywords:

نشانگرهای مولکولی , ریزماهواره ها , چندشکلی , متافور آگارز