تأثیر رویکردهای پایداری بر هویت شهری در شهرهای عربی (نمونه موردی: شهر کربن صفر مصدر)

تحقیقات گذشته در زمینه طراحی شهرهای پایدار، فاقد مطالعه و تجزیه و تحلیل تأثیر اصول پایداری و برنامه های کاربردی آن بر روی تصویر شهر است. هدف از این پژوهش، ارزیابی پایداری شهر مصدر از بعد پایداری اجتماعی است. روش استفاده شده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای- اسنادی می باشد. روند های مختلف پایداری در فرم و محتوا با یکدیگر متفاوتند. برخی از آنها بر پایه معماری بومی مفاهیم پایداری را اعمال می کنند که نه تنها یک مدل تست شده و قابل اعتماد را تولید می کند. بلکه ارزش اجتماعی اقتصادی و فرهنگی جامعه محلی را نیز افزایش می دهد. روند دیگر اصول پایداری، بر اساس مدرنترین و پیشرفته ترین تکنولوژی ها است که بیشتر از فرهنگ جهانی شدن برداشت شده اند. در این حال، روند سومی هم وجود دارد که از هم پیوندی این دو گرایش، برای معرفی تفسیر معاصری از اندیشه بومی در چارچوب پیشرفت مدرن استفاده کرده و سعی در از بین بردن شکاف بین روش محلی و روش جهانی دارد. در ادامه به بررسی شهر مصدر و رویکردهای مدنظر در طراحی آن پرداخته شده است. نتیجه حاصل از این پژوهش، بهره گیری از رویکرد برداشت معاصر به عنوان روشی موفق در طراحی شهرهای مختلف از جمله مصدر است.

Keywords:

رویکردهای پایداری , هویت , شهرهای عربی , کربن صفر , مصدر