تدوین و ارائه ی مدل پیش بینی عمق آبشستگی موضعی اطراف پایه های پل

پل ها، به عنوان یکی از مهم ترین ابنیه ی ارتباطی، به شدت تحت تأثیر آبشستگی می باشند. از آن جا که مکانیزم جریان اطراف پایه ی پل بسیار پیچیده می باشد، به سختی می توان یک مدل جامع برای تخمین میزان آبشستگی اطراف پایه ی پل ارائه کرد. اغلب روابط تجربی موجود در این عرصه، تنها برای داده های مشخصی می توانند نتایج قابل قبولی را احصاء نمایند. در این مقاله، یک مدل جدید برای محاسبه ی عمق آبشستگی موضعی اطراف پایه ی پل براساس 463 داده ی تأیید شده با استفاده از الگوریتم جفت گیری زنبور عسل ارائه گردیده است. مدل پیشنهادی تابع نه پارامتر عمق جریان، سرعت میانگین، سرعت بحرانی جریان، میانگین قطر دانه ها، قطر پایه، طول پایه، انحراف معیار مصالح بستر، شکل پایه و جهت آن می باشد و عمق ماکزیمم آبشستگی موضعی پای پل را با توجه به سرعت جریان در بالادست پای پل محاسبه مینماید. صحت سنجی مدل پیشنهادی بر مبنای بخشی از داده های میدانی که در مرحله واسنجی از آنها استفاده نگردیده صورت پذیرفته وسپس میزان دقت آن با مقایسه نتایج حاصله با نتایج مربوط به پنج مدل پرکاربرد دیگر بر مبنای پنج معیار ارزیابی مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه نتایج، نشان دهنده دقت بسیار بالای مدل پیشنهادی نسبت به مدل های دیگر می باشد.

Keywords:

آبشستگی موضعی , پایه ی پل , بهینه یابی , الگوریتم جفت گیری زنبور عسل