عوامل سقوط تعهد در قانون مدنی

براساس تعهد،اشخاص ملزم به انتقال و تسلیم مال و یا انجام و ترک فعلی می گردند.جهت لغو آثار و سقوط تعهدات درقانون مدنی که برگرفته از فقه امامیه است ،اسباب شش گانه ای در ماده 264، در نظر گرفته شده است.وفای به عهد ساده ترین وسیله ی سقوط تعهد است که با اقدام متعهد صورت می گیرد،در مقابل ابراء وسیله ی مستقیم ازجانب متعهد له بوده و موجب برائت ذمه ی متعهد می شود.ابراء عملی یک طرفه و ایقاع است.در ماهیت وفای به عهد اقوالی از جمله:عقد بودن آن(مبتنی بر لزوم اهلیت تصرف طلبکاردر ماده «274» ق.م.)،ایقاع بودن (مبتنی بر بی تاثیر بودن اراده ی مدیون در سقوط تعهد) و یا صرفا عمل قضایی بودن آن در غیرموارد تملیک و انتقال حق وجود دارد.به جز دو راه فوق ،اقاله (انحلال عقد با رضایت طرفین)، تبدیل تعهد (جایگزینی تعهد جدید با رضایت طرفین)، تهاتر (سقوطمتقابل دیون در برابر یکدیگر) و مالکیت ما فی الذمه (جمع شدن دو عنوان طلبکار و بدهکار در یک شخص نسبت به یکتعهد) از دیگر عوامل سقوط تعهدات می باشند.

Keywords:

سقوط , تعهد , قانون مدنی