تاثیر پوشش گیاهی غیر مستغرق در آبگذری رودخانه ها

قدرت آبگذری رودخانه ها اهمیت زیادی در عملکرد سازه های آبی بالادست دارد . برای مثال چنانچه رودخانه بدلیل پوشش گیاهی و ضریب زبری زیاد ناشی از آن قادر به عبور جریان کافی نباشد، بالا آمدن سطح آب در رودخانه موجب مستغرق شدن و کاهش راندمان عملکرد حوضچه آرامش سرریزسدها و سایر سازه های کنار آبی میشود . در نتیجه تخمین درست ضریب زبری رودخانه بخصوص با پوشش گیاهی غیر مستغرق و در شرایط سیلابی از اهمیت ویژه ای در طراحی و راندمان سازه های بالادست دارد . یکی از گیاهانی که به وفور در ساحل رودخانه های جنوبی بطور طبیعی رشد می نماید گیاه گز است . در این تحقیق با استفاده از مدل آزمایشگاهی به بررسی ضریب زبری گیاه گز رودخانه ای پرداخته شده است . این گیاهان بومی حاشیه رودخانه کارون بوده که در شرایط غیر مستغرق و زیر بحرانی در فلوم شیشه ای بطول 12/6 متر، عرض 0/5 متر و ارتفاع 0/6 متر با سرعت، دبی و عمق های مختلف آزمایش شدند . ارتفاع گیاهان در این تحقیق 35 سانتی متر و با آرایش طبیعی و تصادفی در بازه ای از فلوم بطول 2/8 متر در کف فلوم قرار داده شدند . با توجه به آزمایشات انجام شده بر روی مدل فیزیکی و نمودارهای بدست آمده می توان نتیجه گرفت ضرایب زبری پوشش گیاهی تابعی از شرایط جریان ( سرعت و عمق ) و همچنین نوع و تراکم پوشش گیاهی هسنتد .

Keywords:

پوشش گیاهی , مقاومت جریان , نیمه مستغرق , آبگذری رودخانه ها