ابخیزداری یا مدیریت منابع خاک و آب برای احیا توان خود ترمیمی طبیعت تنها راه نجات از مصائب است. آبخیزداری موجب بهره برداری صحیح و منطقی از اراضی می شود. لذا محصولات زراعی و دامی در سایه خاک و آب حفاظت شده، بصورت مستمر و پایدار تولید می شوند. بطوریکه منابع خاک و آب برای نسل های آینده بخوبی باقی می مانند و این تولیدات پایدار، در طی گذشت زمان نقصانی بر آنها حادث نمی شوند. آبخیزداری از طریق حفاظت از منابع خاک و آب، مدیریت صحیح منابع، و برنامه ریزی پایدار استفاده از اراضی، باعث تولیدات مستمر و ایجاد درآمد برای ساکنین حوزه های اشتغال زائی، ارزآوری، اقتصاد پایدار و امنیت فرهنگی و اجتماعی و سیاسی کشور می گردد. آبخیزداری به تعبیری دیگر به مدیریت یک حوزه آبخیز نیز گویند، و یک حوزه آبخیز واحد ساختمانی طبیعتی است که در آن زندگی می کنیم. در این واحد ساختمانی طبیعت یا حوزه آبخیز وجود یک سیاستگذاری درست با اهداف بلند مدت و میان مدت و کوتاه و روشن و شفاف امری بدیهی است. آبخیزداری یا مدیریت حوزه آبخیز باید برای ساکنین آن، خودکفائی، توسعه پایدار، تولید مستمر، شغل، درآمد، ثبات اجتماعی، امنیت سیاسی و اقتصادی .... ببار آورد. ولی رمز و راز موفقیت، حفظ محیط طبیعی و منابع خاک و آب است، تا این نتایج مثبت برای نسلهای آینده نیز میسر و امکان پذیر باشد.