پژوهش حاضر تحت عنوان
احتجاج به
قرآن در کلام امام حسین (ع) با روش کتابخانه ای و مطالعه اسنادو مدارک با استفاده از مآخذ اصلی و
قرآن کریم در صدد آن است که به استخراج مضامین و مفاهیم قرآنی از کلام امام حسین (ع) از مدینه تا کربلا که ماخوذ از
قرآن می باشد، بپردازد. انبیاء الهی و همچنین ائمه معصومین (ع) که ادامه دهندگان رسالت عظیم هدایت می باشند، در طول زندگانی افتخارآمیز خود به منظور دعوت الی الله و سوق دادن انسان ها به صفات و رفتارهای نیکو به
احتجاج پرداختند، که گاهی اوقات این احتجاجات، برای اثبات عقیده ای و یا رد نظریه ای است.این تحقیق نشان می دهد که، پیامبران بزرگ الهی و ائمه، همواره در موقعیت های گوناگون برای اثبات حقانیت خودشان و باطل نشان دادن طرف مقابل، به آیات قرآنی استناد می کردند، که این استنادات قرآنی کارکرد تفسیری و گاهی کارکرد استدلالی داشته است. نتیجه اینکه آیات
قرآن کریم در کلام امام، به شکل اقتباس کامل، جزئی، متغیر، اشاره ای و استنباطی یافت شده است. ولی، بیش ترین نوع را اقتباس کامل و متغیر در بر گرفته است.