نقد بنای موزه ی دفاع مقدس با رویکرد پدیدارشناسی از دیدگاه یوهانی پالاسما

نقد، به معنای گفتگویی آگاهانه و هدفمند در مورد اثر است و در معماری، به عنوان ابزاری برای اندیشیدن، روشی برای توانمند سازی افراد در انتقال مفاهیم و سازوکاری برای اصلاح امور، حائز اهمیت و ارزش است. در زمینه ی نقد می توان از دیدگاه پدیدارشناسی، با نگاهی جامع به انسان، به عنوان دریافت کننده ی وجوه آشکار و پنهان اطراف توسط ادراک چند حسی پرداخته شود. پدیدارشناسی، یکی از رویکردهای نوین در معماری است که به بررسی، تحقیق و شناخت مستقیم و بی واسطه آثار می پردازد، در این راستا یوهانی پالاسما را باید یکی از تأثیرگزارترین چهره هایی دانست که آثار نظری و عملی او سهم به سزایی در بسط و گسترش گفتمان پدیدارشناسی در معماری ایفا نموده است. لذا در این مقاله با تکیه بر آرای وی که بر هم کنش ادراکات حسی است، به نقد ساختمان موزه ی دفاع مقدس اثر خانم مهندس ژیلا نوروزی پرداخته شده است. بدین منظور ابتدا کلیتی از نظریه های یوهانی پالاسما در زمینه ی فرایند ادراک توضیح داده شده و سپس میزان موفقیت بنا جهت القا ادراک چند حسی از طریق حرکت در فضا مورد بررسی قرار گرفته است. اطلاعات مقاله بر اساس مطالعات اسنادی، مشاهدات میدانی و پیمایشی گردآوری و با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بررسی شده است. با توجه به نتایج بدست آمده ظاهر بنا به خوبی نتوانسته با مخاطبین خود ارتباط حسی برقرار کند ولی طراحی های هنری و مفهومی در تالارها توانسته در برانگیختن تمامی حواس مخاطب برای درک فضا، تقریبا موفق شود.

نقد بنای موزه ی دفاع مقدس با رویکرد پدیدارشناسی از دیدگاه یوهانی پالاسما Keywords:

پدیدارشناسی , یوهانی پالاسما , ادراکات حسی , ژیلا نوروزی