بررسی رابطه بین میزان مصرف رسانه های ارتباط جمعی و سرمایه اجتماعی؛ دانشجویان دانشگاه هرمزگان

امروزه یکی از مسائلی که در تداوم و ایجاد روابط پایدار اجتماعی در جامعه نقش مؤثری ایفا می کند. سرمایه اجتماعی است. هدف اصلی این مقاله، بررسی رابطه مصرف رسانه های جمعی و میزان سرمایه اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه هرمزگان است. چارچوب نظری برگرفته از نظریات پاتنام، نظریه کاشت و نظریه استفاده و خشنودی می باشد. سرمایه اجتماعی با سه شاخص اعتماد، انسجام و مشارکت اجتماعی عملیاتی شده و رسانه های جمعی در قالب رسانه های چاپی- نوشتاری و رسانه های الکترونیکی درنظر گرفته شده اند. این مقاله با روش پیمایش و ابزار پرسشنامه صورت گرفته و نمونه آماری شامل 362 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد است که از فرمول کوکران به دست آمده و نمونه ها به روش طبقه بندی متناسب و تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای به دست آوردن روایی و پایایی ابزار تحقیق از روایی صوری و الفای کرونباخ استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین میزان استفاده از رسانه های الکترونیکی و سرمایه اجتماعی رابطه معکوسی وجود دارد. همچنین بین استفاده از رسانه های الکترونیکی و اعتماد و انسجام اجتماعی رابطه معکوسی وجود دارد. اما بین میزان استفاده از رسانه های چاپی- نوشتاری و سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی و مشارکت اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد.

Keywords:

رسانه های الکترونیک , رسانه های نوشتاری وچاپی , سرمایه اجتماعی