ارزیابی جمعیتپذیری شهر جدید پرند در مجموعه شهری تهران

سیاست ایجاد شهرهای جدید در ایران با برنامهریزی از قبل سنجیده به دلیل ظرفیت انعطافپذیر آن از نظر اجرایی با دوهدف اصلی کاهش بار جمعیتی و فعالیتهای اقتصادی پایتخت و دیگر کلانشهرهای کشور به عنوان راه حلی بهینه برای مدیریت سرزمین و رفع معضلات کلانشهرها مورد توجه سیاستگذاران و برنامهریزان شهری قرار گرفت. در همین راستا، به منظور سرریزپذیری جمعیت کلانشهر تهران، احداث چهار شهر جدید اندیشه، پرند، پردیس و هشتگرد در دستور کار قرار گرفت. لذا پس از گذشت بیش از دو دهه از تصویب آن، میزان موفقیتپذیری سکونتی و جمعیتی این شهرها حائز اهمیت است. بر همین اساس، محتوی و هدف اصلی این تحقیق ارزیابی میزان موفقیت شهر جدید پرند در جذب جمعیت مجموعه شهری تهران و به تبع آن، اتخاذ سیاستها و تدوین و طراحی راهکارهای مؤثر در جهت نیل به این هدف می باشد. روش تحقیق در مطالعه حاضر، روش توصیفی تحلیلی میباشد. گردآوری اطلاعات با استفاده از روش کتابخانهای و اسنادی و همچنین روش پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. شاخصهای پژوهش در 5 گروه طبقه بندی و با استفاده از نرمافزارهای SPSS و Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان میدهد که برای شهرهای جدید تنها جذب جمعیت کافی نیست. بلکه حفظ مهاجرین در این شهرها اهمیت فراوانی دارد. در این میان قصد و تمایل ماندگاری در شهر و میزان احساس رضایت از وضعیت موجود شهر جدید از فاکتورهای تأثیرگذار بر جذب جمعیت میباشد. شهر جدید پرند نتوانسته بر اساس اهداف اولیه پیشبینی شده جمعیتی به موفقیت چندانی دست یابد. همچنین میزان رضایتمندی از شاخصهای مختلف در شهر جدید پرند، نشاندهنده عدم رضایت از وضعیت موجود شهر میباشد.

Keywords:

شهرهای جدید , جمعیت پذیری , رضایتمندی , مهاجرت , تمرکززدایی , شهر جدید پرند