بی کیفرمانی جرم تجاوز در کنفرانس کامپالا

اززمان تشکیل سازمان ملل وتدوین قوانین برای جامعه ی بین المللی، دیوان بین المللی کیفری یکی ازباارزش ترین دستاوردهای بشری بود، که به نظر می رسید بتواند به آرزوی بشر درنیل به جهانی سرشار ازصلح جامه ی عمل بپوشاند. ولی این دیوان نتوانست به غایت مطلوب چنین هدفی رامحقق سازد، تا اینکه خواسته ای جهانی درباب اصلاح این سند مطرح گردید، درنشستی درسال 2010 میلادی درکامپالای اوگانداقدم هایی درراه اصلاح اساسنامه برداشته شدکه مهمترین آن بحث صلاحیت دیوان درموردجرم تجاوزوتعریف جرم تجاوزبود، اعضای دایم شورای امنیت حمایت خودراازاصلاح اساسنامه درموردجرم تجاوزاعلام نمودند، ولی عقیدده داشتند که شروع رسیدگی به جرم تجاوزباید همراه با پیش شرط احراز تجاوزازسوی شورای امنیت باشد. به هرحال طرح مسئولیت کیفری فردی وانجام تحقیق وتعقیب مرتکبان جرم تجاوز توسط دیوان نوید روشنی به جهان بود که به پایان بی کیفرمانی نزدیک ترمی شود، وجودابهاماتی چون موکول شدن تجویزاعمال صلاحیت دیوان نسبت به این جنایت به سال 2017 وامکان دخالت شورای امنیت درتشخیص عمل تجاوزکارانه باعث نگرانی هایی گردید. این مقاله می کوشد تابابررسی این اصلاحات به تنویرابهامات موجودبرای تحقیق رویای خاتمه بی کیفرمانی جرم تجاوز درسطح جهانی ارائه بپردازد .

Keywords:

دیوان بین المللی کیفری , کنفرانس کامپالا , جرم تجاوز , صلاحیت دیوان