کنترل ریزساختار غشاهای الیاف توخالی با تغییر منعقدکننده داخلی

در این مطالعه غشاء الیاف توخالی از محلول پلی اکریلونیتریل (PAN) در حلال دی متیل سولفوکساید (DMSO) با غلظت 15 % وزنی/وزنی به روش خشک ترریسی با استفاده از منعقدکنندههای داخلی مختلف شامل آب، اتانول و سه ترکیبدرصد متفاوت از آب/ DMSO تهیه شد. خصوصیات ساختاری و ریزساختار نمونههای تهیه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت حلال در ترکیب منعقدکنندهی داخلی، اندازهی بزرگ حفرات در سطح مقطع کاهش یافته، درحالیکه اندازه کانال مرکزی نمونه افزایش و قطر دیواره کاهش مییابد. همچنین با افزایش حضور حلال در ترکیب منعقدکننده داخلی، به دلیل افزایش زمان جدائی فازی، تخلخل در سطح طولی خارجی و سطح مقطع نمونه به میزان قابل توجهی تغییر مییابد

Keywords:

غشای الیاف توخالی , ریزساختار , منعقدکننده داخلی , پلی اکریلو نیتریل