مسئولیت پزشک ازمنظرفقه وقانون مجازات اسلامی 1392

هدف ازاین پژوهش حاضر این است که دیدگاه فقهای عظام باقانون مجازات اسلامی مصوب 1392/2/11 بررسی شده که یکی ازمسائل مهم موردبحث مسئولیت مدنی پزشک است که قانون مجازات اسلامی آن را پذیرفته است و مبنای مسئولیت دراین قانون پزشک را مسئول فرض می کند مگراینکه عدم تقصیر او به اثبات برسد که دراین زمینه اکثرمشهور فقها قائل به ضمان شده اند و درمقابل فقهای دیگری که درصد ان ابن ادریس قائل به عدم ضمان شده است قانون مجازات اسلامی با پیروی ازنظریه ابن ادریس که بااختصاص موادی ازجمله ماده 495 و تبصره 1 آن و ماده 496تبصره 1و2 آن و 497درصورتی که پزشک درامردرمان حاذق و متخصص بوده و تمام موازین علمی و فنق حرفه پزشکی را رعایت نماید منتهی به تلف نفس یا نقص عضو گردد قائل به عدم ضمان شده است ولی اکثرفقهای مشهور گفته اند که هرگاه طبیب اجازه بگیردوخطا هم نکرد و اتفاقا عمل اومنجر به تلف شود قائل به ضمان طبیب شده انددراین مقاله ابتدا به دیدگاه فقها و مستندات و سپس به ایرادات وارده به هریک پرداخته و درخاتمه به بررسی مسئولیت پزشک درقانون می پردازد

Keywords:

مسئولیت مدنی و کیفری , تقصیر , برائت ازضمان , خطای پزشک