نقش منش اخلاقی در تعالی سازمان

اخلاق یعنی تعالی همه جانبه و منجمله تعالی علمی ودانشی، افلاطون اخلاق را مترادف دانستن، فهمیدن و دانش؛ و بی اخلاقی و بداخلاقی را بسان ناآگاهی و نافهمی مطرح و می گفت: اگر کسی غیراخلاقی عمل می کند ناشی از ندانستن وناآگاهی اوست، وی براین عقیده بود که به خاطر این در پیدانستن هستیم که بتوانیم خوب به انجام برسانیم (کارها را)، و به همین لحاظ است که همیشه و در همه جا کار خوب مورد تقدیر و کار بدون ثمر و غیر مفید نه تنها غیر قابل تقدیر که بعضاً باتنبیه نیز همراه است اگر نظریات افلاطون را بپذیریم پس اخلاق یعنی تعالی و تعالی و اخلاقی حرکت کردن یعنی خوب و مفید کار کردن و کار خوب و مفید آنستکه بر مبنای آگاهی صورت پذیرید و کاریکه براساس آگاهی و درایت انجام گیرد طبعاً پرثمرتر است. بنابراین وقتی که از اخلاق می گوییم همانا اخلاقی است که بر پایه های معرفت انسانی و موازین و اصول اجتماعی انسانی و در عین حال علمی مبتنی و استوار باشد، زیرا در غیر این صورت با تعریفی جهت دار و یکسویه و به احتمال بسیار قوی تنگ نظراته مواجه خواهیم بود؛ دراین نوشتار در پی آنیم که ضمن پرداختن به مفاهیمی چون خلاق و وجدان به نظریات متنوعی و بالاخص دیدگاه کانت پرداخته و ضمناً فیمابین اخلاق و سازمان را نیز مورد توجه قرار دهیم.

Keywords:

اخلاق , وجدان , منشور اخلاقی , تعالی انسانی