رابطه سلامت معنوی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان و افراد غیرمبتلا

هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه سلامت معنوی و امید به زندگی در بیماران مبتلا به سرطان (پیشرفته و درمانپذیر) و افراد غیرمبتلا می باشد. این مطالعه به روش توصیفی و از نوع پژوهش های همبستگی بوده و جامعه آماری اینپژوهش متشکل از بیماران مبتلا به سرطان (پیشرفته و درمان پذیر) و افراد غیرمبتلا بود. نمونه آماری مورد استفاده دراین پژوهش تعداد 100 نفر از بیماران سرطانی پیشرفته، 100 نفر بیماران سرطانی درمان پذیر مراجعه کننده بهبیمارستان ها و مراکز درمانی خصوصی درمان سرطان شهر شیراز در سه ماهه اول سال 1393 و 100 نفر از افرادغیرمبتلا بوده که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای این پژوهش عبارت بودند از:پرسشنامه سلامت معنوی پولوتزین و الیسون و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر که پس از تکمیل پرسشنامه هایمربوطه و جمع آوری، داده ها کدگذاری و وارد نرم افزار spss گردید و با کمک آماره های همبستگی پیرسون و تحلیلرگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش میان سلامت معنوی و امید به زندگی بیمارانسرطانی رابطه معنادار مثبت وجود دارد.

Keywords:

سرطان , سلامت معنوی , امید به زندگی , شیراز