بررسی بافت های فرسوده اطراف زیارتگاه ها به عنوان محل بروزآسیبهای اجتماعی

رشدشتابان شهرنشینی و مهاجرت به شهرها بهویژه کلانشهرها موجب ایجاد آسیب های اجتماعی درسطح وسیع به ویژه درکشورهای درحال توسعه گردیده است تحولاتسیاسی اجتماعی و اقتصادی به رغم تبعات مثبت برای نظام ها و جوامع گوناگون منشا برخی مسائل و مشکلات اجتماعی نیز هست این مشکلات که عمدتا درکشورهای درحال توسعه به دلیل تطابق نداشتن بافت اجتماعی اقتصادی با تحولات ایجاد شده به وجود می آید شکاف عمیقی میان اقشار مختلف جامعه ایجاد میکند روش پژوهش دراین تحقیق روش مشاهده می باشد که ازطریق مطالعات اسنادی و با تکیه بررویکرد تاریخی دراطراف زیارتگاه های کلانشهرهای مشهد تهران و شیراز صورت گرفته است براساس یافته های این پژوهش به دلیل فقدان نگرش ها ودیدگاه های منظم و سیستماتیک درساختار مدیریت شهری موجب شده تا سیستم انتقال جمعیت دربافت های فرسوده اطراف زیارتگاه هابه دو صورت انجام گیرد ازیک طرف افراد بومی و قدیمی شهر به لایه های بیرونی شهر و مناطق نوساز مهاجرت کرده و به دلیل کاهش قیمت مسکن و فرسوده شدن مسکن ها دراین مناطق گروه های مهاجر و بی بضاعت داخلی و خارجی افغانی و عراقی دراین مناطق سکنی گزیده و به دلیل عدم توانایی و استطاعت مالی امکان انجام رفتارهای انحرافی و بزهکاری و گرویدن به آسیب های اجتماعی بیشتر گردد و درطولانی مدت امنیت اجتماعی جامعه به مخاطره افتد با اجرای طرح های امنیت اجتماعی مشکلات جامعه را میخواهیم حل کنیم

Keywords:

زیارتگاه ها , مدیریت شهری , آسیب های اجتماعی , بافت های فرسوده , مهاجرت