ارزیابی شیوه های مکانیابی شهرهای جدید در ایران به لحاظ حس مکانی وارائه خدمات وامکانات شهری مطالعه موردی شهر جدید پرند

شهرهای جدید در کشورهای مختلف برحسب ضرورتها و کارکردهای آنها احداث میشوند و این سیاست میتواند از کشوری به کشور دیگر و حتی از منطقهای در یک کشور به منطقه دیگر در همان کشور تفاوت داشته و ضرورت یا عدم ضرورت آن متناسب با شرایط اقتصادیاجتماعی بخصوص ویژگیهای فرهنگی مردم مشخص میشود . امروز هدف از ایجاد شهرهای جدید تحقق ایده سکونتگاههای ایدهآل نیستبلکه تمرکززدایی از مراکز شهری بزرگ، هدف و آرمان اصلی آن است.این الگو، توزیع جمعیت و اشتغال را در کل فضای سرزمینی ارائه داد؛ در ایران، اندیشه ایجاد شهرهای جدید، به معنای امروزی آن، عمدتاً از سال 1340 به بعد بدلیل تحولات اقتصادی و اجتماعی که در کشوربوجود آمد، نضج گرفت . با توجه به گذشت دو دهه از احداث شهرهای جدید در ایران و هزینه های گزافی در این راه صرف شده است،بررسی میزان دسترسی به اهداف احداث اینگونه شهرها ضروری می باشد. در این پژوهش هدف ارزیابی میزان تحقق پذیری اهداف شهرهای جدید در ایران بوده، که بدین منظور به ارزیابی میزان تحقق پذیری اهداف شهر جدید پرند با در نظر گرفتن دو مؤلفه مهم حس مکان ودسترسی به خدمات پرداخته ایم. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده نمودهایم . شهروندان شهر جدید پرند و جامعه نمونه شامل 400 نفر از ساکنین این شهر جدید می باشد. بدین منظور تعداد 400 پرسشنامه در این شهر تکمیل و جمع آوری گردید. بعد از وارد کردن پرسش نامه ها در محیط نرمافزار SPSS برای آزمون فرضیه های تحقیق علاوه بر استفاده از آمار توصیفی، از آزمون T تک نمونه ای ( One-sample T test) برای مقایسه میانگین ها، استفاده شده است. نتایج نشان داد که : شهر جدید پرند در ایجاد حس مکان در بین شهروندان و ارائه خدمات به ساکنین موفق نبوده است .

Keywords:

مکانیابی , حس مکان , رضایتمندی از دسترسی به خدمات , شهرهای جدید