بازیابی نقش حیاط ایرانی در حیات امروزی

زندگی ماشینی - خانه های کوچک امروزی آینه ی تمام نمای نگرش کمی به بحث مسکن و استفاده سود جویانه اززمین است. عدم توجه به هویت و توسعه پایدار در مسکن امروزی موجب پایین آمدن کیفیت فضایی و در نتیجه غفلت ازتاثیر گذاری محیط زندگی بر روان خانواده شده است.از دیر باز حیاط در خانه های ایرانی نقش پر رنگ حفظ حریم خانه و خانواده را جلوه بخش بوده و باعث ادامه حیات ودوام زندگی در خانه شده است. حیات ایرانی با آن حوض آبی و گلدان های شمع دانی در ذهن خسته و مشوش شهروندامروزی تجلی گر صفا و صمیمیت زندگی گذشته است و با ایجاد حس تعلق به گذشته در افراد خود زمینه بخش بهبودتاثیرات روانی محیط بر کاربر فضا میشود. به منظور باز زنده سازی نقش محوری حیاط خانه های ایرانی در مسکنامروزی و بازگرداندن دوباره ارزش های پایدار به جایگاه اصلی خود زمینه ساز پر رنگ تر کردن حریم ها در قالب حیاطامروزی است.این مقاله با نظر به نقش اقلیمی حیاط در معماری ایرانی،بر لزوم استفاده از آن و دستیابی به فرم پایدار، منحصر به فرد ودر عین حال با نگاهی نو به این مقوله پرداخته است. پژوهش با مطالعه کیفی صورت گرفته و ابزار گرداوری داده ها ،مشاهدات عینی و مطالعه منابع مکتوب می باشد.

Keywords:

حیاط ایرانی , خانه , ارزش های پایدار , حریم خصوصی , فرهنگ دینی , مسکن امروزی