مطالعه تاثیر پلیمرهای مختلف بر جوانه زنی و رشد گیاهچه بذور مونوژرم چغندر قند در شرایط تنش شوری

یکی از علل مهم و اساسی عدم یکنواختی دررسیدگی و عملکرد پایین درچغندرقند پایین بودن قوه نامیه، سرعت و قدرت جوانه زنی در بذر این گیاه به علت قطور بودن پوسته بذر و عدم نفوذپذیری نسبت به آب به خصوص در شرایط تنش شوری می باشد. در تکنولوژی پوشش دار کردن بذر، قدرت وسرعت جوانه زنی و قدرت استقرار گیاه در زمین اصلی افزایش یافته و دستیابی به تراکم بوته مطلوب در مزرعه را امکان پذیر می نماید. این تحقیق با هدف بررسی اثر پوشش دار کردن بذر منوژرم جغندرقند برقوه نامیه و رشد گیاهچه با استفاده از چهار پلیمر مختلف در شرایط شوری انجام شد. پلیمرهای مورد استفاده در این پژوهش منوپلیمر (MP)، کوپلیمر (CP)، هموپلیمر سخت (HPH) و هموپلیمر نرم (HPS) بود که هریک در 5 غلظت 7/5،5،1،0/5 و 10 درصد به همراه تیمار شاهد(بدون پوشش) که در 4تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی مورد مقایسه قرار گرفتند. تیمارهای ذکر شده در شرایط شورزی EC معادل 12 دسی زیمنس بر متر مورد مقایسه قرار گرفتند. صفات مورد بررسی شامل قوه نامیه، طول ساقه چه، طول ریشه چه و وزن تر گیاهچه بودند. نتایج نشان داد که بین تیمارها در کلیه صفات اختلاف معنی داری وجود دارد. در شرایط تنش شوری در 4 صفت مورد بررسی (طول ساقه چه، طول ریشه چه،وزن تر و قوه نامیه) نتایج دارای پیچیدگی بود، به طوریکه نمی توان یک تیمارخاص را برای تمامی صفات معرفی کرد، با این حال تیمار نوپلیمری 5 درصد دارای راندمان نسبتا قابل قبولی بود. نتایج تجزیه همبستگی نیز نشان داد که پوشش دهی باعث حفظ میزان رطوبت بذر در طی زمان در شرایط تنش شوری شده است، که این نتایج با نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین در جداول مربوط به تنش شوری مطابقت داشت.

Keywords:

چغندرقند , بذر منوژرم , پوشش بذر , پلیمر , تنش شوری