تاثیر برش های راستگرد پی سنگی در ساختارهای سطحی زاگرس بر اساس مدل های تجربی

گسل های پی سنگی در زاگرس یکی از مهمترین عواملی است که ساختارهای سطحی را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین شناسایی آنها و مشخص کردن زمان فعالیت و مکانیسم حرکتی آنها بسیار مهم می باشد. با توجه به اینکه به احتمال زیاد همزمان با برخورد صفحه عربی و اعمال نیروی ترافشارشی این گسل های پی سنگی فعال شده است، اقدام به طراحی دستگاهی کردیم که همزمان با نیروی ترافشارشی حرکت امتداد لغز راستگردی از کف دستگاه اعمال کند. همچنین برای مشابهت با پوشش رسوبی زاگرس، از گل رس به عنوان سری های رسوبی مقاوم و از گچ به عنوان معادل واحدهای شکل پذیر استفاده شده است. سبک ساختارهای بوجود آمده در آزمایشگاه با ساختارهای موجود در زیر پهنه لرستان از زاگرس چین خورده، مقایسه کرده ایم. مشخص شد که گسل های پی سنگی راستبر که با زاویه تقریبی 70 درجه نسبت به حاشیه زاگرس قرار گرفته اند. احتمالا همزمان با برخورد صفحه عربی فعال شده اند. کج شدگی، لاغر شدگی دماغه طاقدیس ها و عدم تطابق شیب یال ها بر روی سازندهای مشخص در طرفین طاقدس ها و ناودیس ها نتیجه فعالیت این گسل های پی سنگی می باشند که سن فعالیت این گسل ها از اوایل میوسن زیرین پیشنهاد میکنند.