ارزیابی طرح هوشمند سازی مدارس در ایران

حرکت جهانی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه برای تغییر ساختار آموزشی ، با دگرگونی جوامع از سنتی به جوامع دانایی محور وبهره گیری از شرایط نوین ارتباطی پدید آمده است. مسئولان کشور تغییر شرایط جهانی و نیاز به تغییر در نظام آموزشی کشور را به خوبی درک کرده اند و این امر به وضوح در اسناد مصوب وزارت آموزش و پروش به چشم می خورد. آنچه در جامعه دانایی محور ارزش محسوب می شود ، تولید علم و دانش است و مدارس هوشمند را می توان فضایی آموزشی در نظر گرفت که تحقق جامعه دانایی محور را میسر خواهد ساخت. در طرح مدارس هوشمند از یادگیری الکترونیک استفاده می شود که نشان دهنده یادگیری نوین است و هدف این مدارس ایجاد یکساختار منطقی و مناسب برای تلفیق فناوری اطلاعات و محتوای دورس به صورت هوشمند است که به نحوی که فناوری اطلاعات و ارتباطاتبه صورت اساسی منبای یادگیری قرار گیرد. هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی طرح هوشمند سازی اجرا شده در مدارس ایران است که به روش کتابخانه ای و مروری انجام خواهد شد. بعد از تعریف مدارس هوشمند و اشاره به ویژگی ها و ارکان آن ، با توجه به تحقیقات انجام شده در ایران در این راستا، سعی خواهد شد به بررسی و ارزیابی این طرح با گذشت یک دهه از اجرای آن در ایران پرداخته شود و موانع و مشکلات پیش روی این طرح مشخص شود

Keywords:

طرح هوشمندی سازی مدارس , آموزش , یادگیری الکترونیک