استفاده از روش الکتروکینتیک در پاکسازی یک خاک رسی آلوده به MTBE
Publish place: Journal of Civil and Environmental Engineering, University of Tabriz، Vol: 45، Issue: 79
Publish Year: 1394
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 739
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_CEEJ-45-79_006
Index date: 29 November 2015
استفاده از روش الکتروکینتیک در پاکسازی یک خاک رسی آلوده به MTBE abstract
؛MTBE (متیل ترشیو بوتیل اتر) یک ماده آلی اکسیژندار است که امروزه به صورت گسترده در بسیاری از کشورهای جهان به عنوان جایگزین سرب در سوخت اتومبیل ها جهت کاهش آلودگی ناشی از وجود سرب استفاده میشود. اما علیرغم مزایای استفاده از این ماده، با توجه به استفاده بیشاز حد MTBE و همچنین جذب خیلی سریع این ماده توسط آب و خاک، این آلاینده تبدیل به یکی از آلوده کننده ترین مواد در خاک ها و منابع آب زیرزمینی شده است. یکی از تکنیک های مؤثر در حذف آلاینده ها، روش الکتروکینتیک می باشد که ضمن داشتن هزینه کم و راندمان پاکسازی قابلتوجه، از نظر زمانی نیز مقرون به صرفه است. در تحقیق حاضر، پاکسازی یک نمونه خاک رسی آلوده به MTBE، به روش الکتروکینتیک مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور نمونههای خاک آلوده به MTBE تهیه شدند و در یک سلول ساخته شده قرار گرفتند و در آن از آب مقطر و محلول کمپلکس ساز EDTA (که تا کنون بیشتر برای حذف فلزات سنگین و آلاینده آلی قطبی استفاده شده است)، به عنوان الکترولیت استفاده گردید. آزمایشات تحت اختلاف پتانسیل الکتریکی و مدت زمانهای مختلف انجام شد. نتایج نشان دادند که راندمان پاکسازی خاک تابعی از نوع الکترولیت،گرادیان پتانسیل الکتریکی و مدت زمان آزمایش میباشد. همچنین در نهایت مشخص گردید که استفاده از EDTA به عنوان الکترولیت به منظور حذف MTBE (به عنوان نماینده آلاینده آلی غیر قطبی) از خاک رس کائولینیت، علیرغم ارتقاء بازده پاکسازی نسبت به استفاده از آب مقطر، گزینه ایده آلی نمی باشد و تحقیقات بیشتری به منظور ارتقاء بازده پاکسازی خاک آلوده به MTBE با استفاده از شوینده ها و الکترولیت های مناسب نیاز می باشد.
استفاده از روش الکتروکینتیک در پاکسازی یک خاک رسی آلوده به MTBE Keywords:
استفاده از روش الکتروکینتیک در پاکسازی یک خاک رسی آلوده به MTBE authors
علی تابع بردبار
دانشجوی دکتری سازه های آبی، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران
علی رئیسی استبرق
دانشیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی، دانشگاه تهران- نویسنده مسئول
فاطمه غازیانی
استادیار گروه علوم دامی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران