علم و نقش آن درکمال آدمی از دیدگا ه ابن عربی ملاصدرا

درعرفان ابن عربی و فلسفه صدرایی علم ازحیث بدیهی بودن مفهومش و درنهایت خفا بودن حقیقتش حکم وجود رادارد هیچ چیز اشکارتر و روشن تر ازمفهوم علم نیست تابهواسطه آن بتوان علم را تعریف کرد همچنان که حقیقت علم مانند حقیقت وجود کاملا مخفی است براساس وحدت وجود حقیقت علم وجود حق است درواقع علم به عنوان صفت حق تعالی عین ذات اوست و ازانجا که وجود او فرد است و هیچ شریکی ندارد علم نیز فرد است و مصداقی جز وجودخداوند نخواهد داشت ازاین رو کمال ادمی معرفت به خویشتن خویش است که جلوه کامل الهی است زیرا قلب ادمی که حقیقت اوست گنجایش خداوند را دارد فانی شدن درخدا و بقای بالله را میتوان تعبیری دیگر ازعلم حقیقی دانست زیرا معنای فنای فی الله این است که ادمی یقین حاصل کند که حقیقت او حق تعالی است بنابراین علم حقیقی و کمال غایی مساوق یکدیگر و دومفهوم برای یک مصداق هستند ازاین رو هدف ابن عربی ازسیروسلوک عارفانه و غایت ملاصدرا ازسیروسلوک عقلانی دست یافتن به علم حقیقی و به تعبیرابن عربی درک وحدت وجود است

Keywords:

علم حقیقی , کمال غایی , وحدت وجود , سیروسلوک , فناوبقا