بررسی عملکرد ترمودینامیکی وزیست محیطی چندسیال عامل خشک وآیزنتروپیک درسیکل رانکین آلی

سیکل رانکین آلی یک تکنولوژی نوید بخش در تولید توان از منابع انرژی دما پایین می باشد تفاوت سیکل رانکین آلی با سیکل رانکین متداول آن است که در سیکل رانکین آلی از یک ترکیب آلی با یک ماده مبرد به عنوان سیال عوامل استفاده می شود در حالیکه سیال عامل سیکل رانکین متداول آب است تحقیقات زیادی در زمینه انتخاب سیال عامل سیکل رانکین آلی صورت گرفته است در این مقاله چهار سیال عامل R-134a,R-123,R-600 که در تحقیقات انجام شده در زمینه انتخاب سیال عامل به عنوان سیال عامل مناسب معرفی شده اند انتخاب شده اند وعملکرد آنها با استفاده از نرم افزار Aspen Hysys شبیه سازی شده است مقایسه عملکرد سیالات از نقطه نظر بازده ترمودینامیکی ومیزان انتشار CO2 به ازای یک توان خروجی مشخص از توربین (10kw) صورت گرفته است نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داد R-134a,R-123 هم از نظر بازده ترمودینامیکی و هم از نظر میزان تولید CO2 به ترتیب دارای بهترین وبدترین عملکرد هستند همچنین 600-R د رمقایسه با 601-R دی اکسید کربن کمتری تولید نموده ولی دارای بازده ترمودینامیکی پایین تری است کلیه سیالات مورد بررسی در این مطالعه قابلیت تولید توان ازیک منبع انرژی دما پایین با بازدهی حدود 10 درصد را نشان دادند

Keywords:

سیکل رانکین آلی , سیال عامل , بازده ترمودینامیکی , انتشار CO2